Δευτέρα 6 Απριλίου 2015

Σεβασμός και Αξία



Μία από τις κινητήριες δυνάμεις του έρωτα είναι ο θαυμασμός. Αν με ρωτούσαν όμως τι είναι το μοναδικό πράγμα που έχουμε για όποιον αγαπάμε, ερωτευόμαστε, νιώθουμε φίλο κλπ και δεν ισχύει όταν κάποιος δεν μας ελκύει/αρέσει θα έλεγα ότι αυτό είναι ο σεβασμός.


Τι είναι ο σεβασμός λοιπόν και από που πηγάζει; Ο σεβασμός για μένα είναι ένα αίσθημα εκτίμησης που πηγάζει με αφορμή την προσωπικότητα, την συμπεριφορά, τον χαρακτήρα, τις ικανότητες, τα επιτεύγματα ή την δράση ενός ατόμου. Αυτή η εκτίμηση συνεπάγεται την αναγνώριση αξίας σε έναν από τους παραπάνω τομείς.  

Η αξία σχετίζεται με αυτά που έχει, είναι, κάνει ή μπορεί κάποιος. Την αξία την χτίζουμε και κυρίως την διατηρούμε μόνοι μας. Η αξία φαίνεται στα όρια. Μεταφορικά και κυριολεκτικά. Κυριολεκτικά, καθώς σε ακραίες καταστάσεις δείχνουμε πόσο αξίζουμε και πόσο ισχυρό χαρακτήρα έχουμε. Και μεταφορικά, μέσα από τα όρια που θέτουμε στον εαυτό μας ή στους άλλους δείχνουμε την αυτοεκτίμησή μας, την αυτογνωσία και την μαχητικότητά μας.

Γι' αυτό οι άνθρωποι με προσωπικότητα είναι πολύ πιο ελκυστικοί από τους ανθρώπους που είναι όπου τους φυσάει ο άνεμος, που κλέβουν στοιχεία από τους άλλους και υποκρίνονται ότι είναι δικά τους για ένα καλό φαίνεσθαι ή που επηρεάζονται σε όλα και κάνουν τον κόκορα όπου τους παίρνει μονάχα. 

Δεν έχει σημασία αν κάποιος με προσωπικότητα σου φαίνεται απόλυτος. Δεν μετράει καν αν συμφωνείς μαζί του. Το γεγονός ότι έχει μία συνεκτική κοσμοθεωρία, με απόψεις, εμπειρίες και κυρίως συμπεριφορά που δείχνουν ότι ξέρει ποιος είναι, τι θέλει και μέχρι που μπορούν να φτάσουν οι άλλοι στην ζωή του είναι αξιοθαύμαστο, ερωτεύσιμο και αναντικατάστατο.

Ο καθένας έχει την αξία που ο ίδιος δίνει στην ζωή του. Αν η στάση σου επιτρέπει στους άλλους να σε κάνουν ό,τι θέλουν δίχως τέλος, για παράδειγμα, είναι αυτονόητο ότι οι άλλοι (και εσύ μαζί) να πιστεύουν ότι σου αξίζει. Και σου αξίζει για να το επιλέγεις και να το ανέχεσαι. Για παράδειγμα, προσωπικά είναι ένας πολύ ανεκτικός άνθρωπος και στις προσωπικές μου σχέσεις κάνω πολύ υπομονή, ανέχομαι πράγματα, αφήνω στους άλλους όόόσο χώρο θέλουν για να αποδείξουν ποιοι πραγματικά είναι. Αλλά υπάρχει ένα πολύ σαφές όριο, που ενημερώνω για αυτό και πέρα από αυτό είμαι κάθετη και αδέκαστη.

Με το να θέτεις όρια στους άλλους, στο τι ανέχεσαι και στο έως πότε κερδίζεις αυτοσεβασμό, αυτοεκτίμηση και εννοείται ότι κατανοούν και οι γύρω σου ότι έχεις αξία. Κάτι που αξίζει έχει δυσκολίες στην κατάκτηση ή την διατήρηση. Και είναι λογικό. Δεδομένου ότι οι πόροι στην ανθρωπότητα είναι περιορισμένοι, όσο πιο μεγάλη αξία έχει κάτι τόσο περισσότεροι μηχανισμοί υπάρχουν, ώστε αυτό να δοθεί μόνο στα πιο κατάλληλα άτομα

Η αξία χάνεται όταν χάνεις τον εαυτό σου, η αξία χάνεται όταν δεν έχεις προσωπικότητα, όταν δεν αντέχεις την μοναξιά (άρα φαντάσου τι καλή παρέα που είσαι, ούτε ο εαυτός σου δε σε αντέχει). Η αξία, όμως, χτίζεται. Όπως όλα απαιτεί προσπάθεια, επιμονή, υπομονή, δύναμη, αλήθεια. Θα έλεγα η αξία ανακτάται κιόλας. Ποτέ δεν είναι αργά να ξυπνήσεις και να δεις ότι κάποιος δεν έχει κατανοήσει επακριβώς την αξία σου και να του το δώσεις να το καταλάβει. Το χω κάνει κι εγώ και άλλοι.

Το θέμα, παρ' όλα αυτά, δεν είναι να δείχνεις ότι έχεις αξία. Το θέμα είναι να έχεις. Και αυτό το καταλαβαίνεις από το αν οι άνθρωποι που χάνονται από την ζωή σου, αν τους διώχνεις εσύ γιατί δεν σου αξίζουν ή φεύγουν εκείνοι γιατί τους πέφτεις λίγος. Αν πάντα οι άλλοι σε αφήνουν πρώτο, έστω και μετά από καιρό είναι γιατί κάτι ανακαλύπτουν. Πιθανότατα ένα "τίποτα" καλοκρυμμένο κάτω από ένα μυστηριώδες και καλά μελετημένο -  στημένο φαίνεσθαι. Και είναι θλιβερό να αποποιείται κανείς τόσο πολύ τον εαυτό του.

Όπως έχουμε πει, πολλάκις από εδώ, όλα έχουν ένα τίμημα. Τίμημα έχει το να έχεις αξία, το να μην έχεις, το να χάνεις κάποιον με αξία και το να ανακαλύπτεις το τίποτα κάποιου δίχως αξία. Στην πραγματικότητα είναι λιγότερο δραματικό απ' ότι ακούγεται. Ο σεβασμός, ο θαυμασμός και άρα η αξία είναι συναισθήματα που γεννιούνται πολύ αυτόνομα και γρήγορα μέσα μας. Δεν τα ελέγχουμε. Μακάρι να μπορούσαμε να μην πάψουμε να εκτιμάμε πράγματα που χάνουν την αξία τους στα μάτια μας. Αλλά είναι κάτι που ξεκάθαρα εξαρτάται από τους άλλους, την ακεραιτότητα, την ωριμότητα και τον ιδεαλισμό τους.  

Η αξία είναι σαν το φως λοιπόν. Άλλοι είναι αυτόφωτοι και την έχουν από μόνοι τους, άλλοι δορυφορούν όσους την έχουν μπας και πάρουν κάτι τις.

Υγ.1 Πόσο θεϊκό τραγούδι, video clip, φωνή και ΠΟΣΟ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ, πραγματικά πόσο πανέμορφη... και τι στυλ (τι κρίμα που έρχεται Θεσ/νίκη και όχι Αθήνα). Εύκολα η ομορφότερη γυναίκα μετά την Angie. Και η ίδια και η φωνή της έχουν κάτι επιτακτικό, σκοτεινό και μου θυμίζει παλιές μουσικές. Δεν έχω λόγια! Λατρεία.-

Υγ.2 Η ζωή είναι δίκαιη, γιατί είναι άδικη για όλους. 

Υγ.3 Μετά την δημοσίευση 3 (όχι τόσο φρέσκων) αναρτήσεων σας λέω και επίσημα καλό Πάσχα! :*

Υγ.4 Τελικά η κουκλίτσα έρχεται Αθήνα. Οπότε σπεύσατε! :)


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ένα σχολιάκι θα μας έκανε καλύτερους! Και αν δεν σας κάνει κόπο βάλτε και ένα ονοματάκι ή κάποιο ψευδώνυμο! Μου αρέσει να ξέρω σε ποιους απευθύνομαι και δίνει ένα πιο προσωπικό τόνο! :) :) :)